Ölümü yansıtan

Marina, elini banyodaki fayans duvara yasladı, aynaya baktı. Hiçbir zaman dış görünüşüne önem veren biri olmadı. Ancak bugün bir şeyler değişti. Önünde aniden hiç de güzel olmadığını fark eden bir kız duruyordu.

Bu düşünce Marina'yı etkiledi. Tüm yaşam yolu annesinin inancıyla doluydu: Görünüşünüzü takip etmek kötüdür. Ama bugün, ilk kez, neye benzediğini ve başkalarının görüşünü, özellikle de belirli bir çocuğun görüşünü nasıl etkilediğini düşündü.

Marina her zaman haklı olduğundan emindi, ama bu an onu şüpheye düşürdü. Aynadaki yansımasını dikkatlice incelemeye başladı. Onun özellikleri keskin ve sivriydi ve figürü şişkin köprücük kemikleri ve uzun, kemikli kollarla inceydi. Aniden, görünüşünün ebeveynleri gibi olmadığını, ancak bazı yönlerden atalarına benzediğini fark etti.

Aniden gülümsedi, Lesha'yı hatırladı - çevresinden bir adam, görünüşüne rağmen ona ilgi göstermeyi bırakmadı. Belki de görünüşün düşündüğü kadar önemli olmadığı konusunda ona güven verdi.

Ama hala şüpheler devam ediyordu. Marina dünyadaki yerini ve kendini olduğu gibi nasıl kabul edeceğini düşündü.

Aniden Marina, annesinin hayatta başarının görünüşle değil, zeka ve eğitimle ilgili olduğunda ısrar ettiğini hatırladı. Ona, görünüşü dikkat çekmemesine rağmen akıllı ve başarılı olan ağabeyini hatırlattı.

Ancak, tüm bunları hatırlamasına rağmen, Marina kendini güvensiz hissetti. Ona çekici ve garip görünen kendi yansıması tarafından hazırlıksız yakalandı. Başkalarının onun hakkında şu anda kendisinin düşündüğü gibi düşünebileceğini düşündü.

Ama o anda düşünceleri kapı zili tarafından kesildi. Marina yüzünü sildi ve çabucak banyodan çıktı. Neden derslere daha az zaman ayırmaya başladığı ve daha sık kendisiyle yalnız başına kaybolduğu ile ilgilenen erkek kardeşiydi. Ona ne olduğunu öğrenmek ve mümkünse yardım etmek istedi.

Marina ona minnetle baktı ve gülümsedi. Onun ilgisi ve dikkati onun için karanlık bir koridordaki ışık huzmesi gibiydi. Sevdiği birinin desteğine sahip olduğunu bilerek biraz daha hafif hissetti.

Yavaş yavaş, en önemli şeyin görünüm değil, içinde kim olduğunu fark etti. Zekası, karakteri, nezaketi, gerçekten önemli olan bu. Ve eğer kendini olduğu gibi kabul edip sevebilirse, o zaman başkaları da aynı şeyi yapacaktır.

Marina, artık kendini aynadaki yansımasıyla değil, eylemleri, başarıları ve nitelikleri ile yargılayacağına söz verdi. Ve yüzünde bir gülümsemeyle, yeni günü açık bir kalp ve özgüvenle kucaklamak için yola çıktı.

Zamanla Marina, iç güzelliğin ve karakterin gücünün görünüşten çok daha önemli olduğunu fark etti. Hobilerine ve ilgi alanlarına daha fazla zaman ayırmaya, bir insan olarak gelişmeye ve kendisinin en iyi versiyonu olmaya çalışmaya başladı.

Yaz yeni fırsatlar ve maceralar getirdi. Marina, Lesha ile gittikçe daha sık bir araya geldi ve toplantılarının her biri ona neşe ve güven getirdi. İlişkilerinin görünüşe değil, karşılıklı anlayışa ve karşılıklı desteğe dayandığını fark etti.

Buna rağmen, bazı anlar Marina'ya hala şüphe ve belirsizlik getirdi. Ama şimdi, başkalarının görüşlerine rağmen, kendinize karşı dürüst olmanın ve inançlarınızı takip etmenin önemli olduğunu biliyordu.

Bir keresinde, bir şehir parkında Lesha ile yürürken, Lesha elini tuttu ve samimi bir gülümsemeyle gözlerine baktı. "Çok güzelsin Marina", dedi. Bu sözler, en önemli şeyin sizin gibi sevilmek ve kabul edilmek olduğunu onun için gerçek bir onay oldu.

Marina her geçen gün değerinin ve eşsizliğinin daha fazla farkındaydı. Şüphelerin üstesinden gelmek ve hayalleri için savaşmak için güç buldu. Aynadaki yansıması uzun zamandır benlik saygısını ve benlik saygısını tanımlamayı bıraktı.

Böylece Marina, gerçek güzelliğin sadece bir görünümden daha fazlası olduğunu fark ederek kendini kabul etmenin ve mutluluğun yolunu buldu. Bu, içeriden yayılan ve bir insanı gerçekten güzelleştiren içsel ışıktır.

Her yeni günle birlikte Marina kendine ve yeteneklerine daha çok güvenmeye başladı. Sadece görünüşünü kabul etmekle kalmadı, aynı zamanda özel ve güzel bir şey görerek eşsiz görünümünden gurur duymaya başladı.

Lesha ile olan ilişkisi karşılıklı saygı ve sevgiye dayanarak daha da güçlendi ve derinleşti. Onu sadece dış bir güzellik olarak değil, aynı zamanda ona ilham veren içsel bir güç ve zihin olarak gördü.

Bir gün, gün batımında, deniz kıyısında birlikte durdular, sörfün sesini dinlediler ve gün batımını izlediler. Marina, tüm şüphelerinin ve güvensizliklerinin güneşin nazik ışınları altında havada çözüldüğünü hissetti.

"Biliyorsun Marina", dedi Lesha omuzlarına sarılarak,'sen tanıdığım en güzel insansın. Zekisin, güçlüsün ve hem içten hem dıştan inanılmaz güzelsin. Seni seviyorum".

Lesha'nın sözleri Marina'nın kalbini sıcaklık ve mutlulukla doldurdu. Gerçek güzelliğin, gülümsemesinde, gözlerinde, etrafındakilere karşı şefkatinde ve şefkatinde kendini gösteren anlaşılmaz bir şey olduğunu fark etti.

Böylece Marina mutluluğunu ve uyumunu buldu, kendini olduğu gibi kabul etti ve tüm tezahürlerinde kendini sevdi. Eşsizliğinin onun gücü olduğunu fark etti ve hayatı açık bir kalp ve özgüvenle yaşamaya hazır.

30.04.2024

---