Canavar Oyunları: Kıskançlık ve aşk arasında

O kadar sıcaktı ki, soğuk, nemli meşe ormanına geri dönmek, kahramana kavurucu güneşten gerçek bir kurtuluş gibi görünüyordu. Ormanın ürpertici serinliği tüm ısıyı emiyor gibiydi, sadece hafif bir rutubet hissi bırakıyordu. Ağaçlardan birinin altında, kahraman nemli zeminde oturan ve gökyüzünü hedefleyen bir yaratık fark etti. O, yakınlarda oturmaya karar verdi.

"Rüya mı?" diye sordu.

"Bahar", diye cevap verdi yaratık, daha fazla uzatmadan, "Hadi bir oğlan bulalım".

"Çocuk mu?" - Kadın kahraman hemen anlamadı.

"Evet. Ona göz kulak olacağım. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Ya hep işin içindesiniz ya da birlikte. Beni hiç sevmiyorsun", dedi yaratık hüzünle.

"Neden böyle düşünüyorsun?" Cevabı bilerek sordu.

Çünkü görüyorum ki ikiniz o kadar ilginçsiniz ki yalnızlaşıyorum. Çocuğu seveceğim. Harcanmamış aşkım bir çıkış yolu bulmalı", diye açıkladı yaratık.

"Evet, ama bana öyle geliyor ki önce kızla uğraşmaya değer", dedi kahraman.

"Evet, elbette, bir kız bul ve bensiz mükemmel bir şekilde yapabileceğine karar ver! Kendine yeni bir Ono bul. Kaç kişinin ölü gezegende olduğunu biliyor musun?" - suç kalınlaştırma, yaratık söyledi.

Son zamanlarda, aşırı kıskanç ve agresif hale geldi, genellikle onları kavgalara teşvik etti. Yaratığın hissettiği devam eden korku, ilişkilerine ciddi şekilde zarar verdi. İkisi de bu korkudan korkuyordu. Kahraman, sürekli kıskançlığın en sonsuz aşkı bile zehirleyebileceğini biliyordu.

Kontrolümüz altındaki gezegenlerde yaşayan hiç kimseyle ilgilenmiyorum. Sadece seni seviyorum. O da öyle yaptı. İkimiz de sana güveniyoruz. Sensiz, dünyamız şiddete ve hastalığa dalacak,'dedi yaratık, onu rahatlatmaya çalışıyor.

Gülümsedi ve melek gülümsemesi ikisini de şaşkına çevirdi. Sonra ortaya çıktı, tamamen sessizdi. İkisini de şaşırttı.

"Merhaba. Şaşırmış görünüyorsunuz? Hiçbir şeye şaşırmayacağımızı düşündüm,'dedi kahraman.

"Ben de bugüne kadar öyle düşünüyordum", diye yanıtladı.

"Evet, tamam, ben bile bir kez şaşırdım", diye kaydetti yaratık phlegmatically.

Konuşmaları, yaratığı bile alarma geçiren bir cinayet tartışmasına dönüştü. İkisi de kötülüğün ve adaletin doğası üzerine düşünme zamanının geldiğini fark ettiler.

"Bir kadın öldü. Ama bu onunla ilgili değil, onu kimin öldürdüğü ile ilgili'dedi.

"Karındeşen Jack mi?" Yaratığa sormuş.

"Evet, şey, o, pislik, hatırlanacak bir şey bile yok", dedi kahraman öfkeyle.

"Vitya amca?" 'O önerdi.

"Evet", diye onayladı.

"Evet?!"Evet yaptım?!" Onlar birlik içinde merak.

"Onu her zaman zararsız bir canavar olarak gördüm", dedi kadın kahraman.

"Zararsız canavar yoktur", dedi.

"Peki ya sebep?" Yaratığa sormuş. "Ekmeği ona vermedin mi?"

"Biliyorsun, gerçekten anlamadım, ama belki de bu yüzden. İsteğin yerine getirilmemesi bir canavar için korkunç bir şey'dedi düşünceli bir şekilde.

"Ve nedense öldürmeyeceğini düşündüm. O çok atipik. Onu bu kadar uzun süredir tanımasaydım, onun bir canavar olduğunu bile düşünmezdim".

"Peki şimdi ne olacak?" Yaratığa sormuş. "İnsanlar bu durumlarda genellikle ne yapar?"

"Genellikle en cesur şövalye canavarla savaşmaya gider. Ama bu genellikle", diye yanıtladı kahraman, mevcut durumda şüphe ifade.

"Vitya Amca ile dövüşmek mi? Olasılıklar eşit değil. Acıma üzerine baskı kuracak'diye güldü.

"Evet, ve ne şövalyeler şimdi", yaratık iç çekti.

"Canavarlarla aynı", diye kabul etti kadın kahraman.

Konuşmaları havada asılı kaldı, beklenmedik bir koşul kuvveti tarafından atılıncaya kadar her zaman gölgede olan sorunları hatırladı. İkisi de canavarların ve insanların dünyasının karmaşık ve kafa karıştırıcı olduğunu ve sadece genel bir hakikat arayışının bu karanlık köşelere ışık tutabileceğini fark ettiler.

Aralarında, yansımalarının belirsiz hatlarını gizleyen görünmez bir sis gibi asılı duran gergin bir atmosfer bırakıldı. Şu anda, kahraman, üstesinden gelmek zorunda oldukları tüm zorluklara rağmen, birlikte kalmanın ne kadar önemli olduğunu hissetti.

"Birlikte hareket etmemiz gerekiyor'dedi ve genel ruh hallerine biraz iyimserlik katmaya çalıştı.

"Haklısın", diye kabul etti yaratık, sesi boğulmuş ama kararlı geliyordu. "Güçlerimizi birleştirmeli ve bunun altına inmeliyiz. "Kötülüğün kazanmasına izin veremeyiz"

İkisi de zor bir görevle karşı karşıya olduklarını anladılar. Ne olursa olsun canavarlarla yüzleşmeye ve yardıma ihtiyacı olanları korumaya istekliydiler. Birlikte güçlüydüler, bağları kırılmaz.

Yaratık yerden yükseldi, gözleri ormanın sessizliğinde buluştu. Önlerindeki tüm engellere rağmen, birlikte her türlü zorluğun üstesinden gelebileceklerini ve zafer kazanabileceklerini biliyorlardı.

"Başlayalım", dedi kadın kahraman, sesi sessizliği delerek, onu güven ve kararlılıkla doldurdu.

Onları bekleyen zorluklarla yüzleşmek için soğuk ve nemli bir ormanı geride bırakarak ilerlediler. Tüm olanlara rağmen, bağlarının güçlü olduğunu ve birlikte karşılaşacakları her engelin üstesinden gelebileceklerini biliyorlardı.

Sonraki günler araştırmalar ve soruşturmalarla doluydu. Kahraman ve yaratık birlikte çalıştı, her izi takip etti ve her ayrıntıyı analiz etti. Kuşkusuz bu adalet mücadelesinde birlikteydiler.

Her yeni gün, gizemli bir cinayeti çözmeye yaklaşıyorlardı. Şüpheler ve tahminler sorunsuz bir şekilde güven ve kesinliğe geçti. Son olarak, sıkı çabalar ve yorulmak bilmeyen arama sonucunda, suçun gerçek suçlusunu tespit etmeyi başardılar.

İttifaklarının görkemli gücü, herhangi bir engeli aşmalarına izin verdi. Yaratık, zor anlarda ihtiyaç duyulan güvenilir bir ortak ve destek olduğu ortaya çıktı. Onların etkileşimi, en zor zorlukların bile üstesinden gelen eşsiz bir güç ve dostluk örneğiydi.

Sonunda olağanüstü hikayelerinin başladığı soğuk ve nemli meşe ormanına döndüklerinde, onları birbirine bağlayan aynı gizli gücü tekrar hissettiler. İleride ne olursa olsun, arkadaşlıklarının ve karşılıklı desteklerinin değişmeyeceğini fark ettiler.

Böylece hayatlarındaki bu şaşırtıcı bölüm sona erdi, kahramanın ve yaratığın kalbinde, en karanlık ve en zor zamanların bile üstesinden gelebilecek dostluk, sevgi ve sadakatin gücünün unutulmaz anıları kaldı.

02.05.2024

---