Tap

Şäher poeziýada ylham çeşmesi hökmünde

Şäher diňe bir şowhunly köçeler we ajaýyp gök binalar däl, eýsem şahyrlar üçin tükeniksiz ylham çeşmesidir. Bu reanrda şäher durmuşynyň dürlüligini, onuň açyk reňklerini we gara burçlaryny, şatlyklaryny we gynançlaryny özünde jemleýän goşgular jemlenendir.

Şäher şahyrlary şäheriň her künjeginde öz goşgularynda özünde jemleýän täze şekilleri we pikirleri tapýarlar. Olar şäheriň dawa-jenjelini, onuň ritmini we impulsyny, şeýle hem seslerden we dawa-jenjellerden gizlenip boljak asuda burçlary suratlandyrýarlar. Olaryň goşgularynda şäher öz durmuşynda ýaşaýan janly, dem alýan organizm ýaly bolýar.

Köçeleriň we meýdançalaryň gözelligini wasp edýän nusgawy goşgulardan başlap, häzirki zaman metropolynyň dartgynly ritmini görkezýän häzirki zaman rifmlerine çenli bu reanr okyjylara şäher poeziýasynyň dünýäsine çümmäge we onuň aýratyn atmosferasyny duýmaga özboluşly mümkinçilik berýär. Şäher bilen gatnaşyklar baradaky goşgularda okyjy şäher şahyrlarynyň döredýän sözleriniň we şekilleriniň aýnasynda öz duýgularyny we duýgularyny tapar.