Ovozga ishoning

Atrofda tig’iz tuman bo’lib, ko’rinishni shunchalik to’sib qo’ydiki, atrofdagi dunyoning faqat bir qismini ko’rish mumkin. Bu tog’larda doimo kuchli va tikanli bo’lgan shamol qoyalarni shamol bilan urib, ularning kuchidan titraydi. Togʻ devoriga yopishib olgan toqqa koʻtarilgandan soʻng, u tanasiga ozgina dam berishga qaror qiladi. Ammo quloqlarimda zararli ovoz eshitilmoqda

"Turish mumkin emas! Sen faqat charchaysan", dedi

U tishlarini qisib, yuqoriga koʻtariladi. Keyingi maydonga atigi bir-ikki metr qoladi va har bir qadam ogʻirlashib borayotgandek tuyuladi. Ammo charchaganiga qaramay, iroda uning harakatini qoʻllab-quvvatlaydi. Birdan tanish tovush - toshning tushishi eshitiladi. Bir lahzada u qochishga ulgurmaganini tushunadi va tosh uning peshonasiga zarba berib, muvozanatni buzadi. Sirg’alib ketayotganda, u qo’llarini po’stlog’iga silkitayotganini sezadi va pastga tushishga tayyor bo’lganida, kimdir uni qo’lidan ushlab qoyaga qaytaradi. U koʻrinmas qutqaruvchiga minnatdorchilik bildirib, sovuq toshga yopishib oladi. Boshini ko’tarib, keyingi maydonchaga atigi yigirma metr qolganini ko’radi, lekin u davom etishi mumkin bo’lgan chiqindilarning yarmi vayron bo’lgan. U yangi yoʻlni izlashga majbur.

Pastga qarab, u oldingi maydon deyarli oyoqlari ostida ekanligini payqaydi. Sakrash oson bo’lib tuyuladi, lekin u biladi, u yerda shamoldan yoki suv manbaidan boshpana bo’lmaydi. Uning quloqlarida yana so’zlar yangraydi:

«Ishoning, men sizning o’lishingizga yo’l qo’ymayman.»

U kulib:

«Bilaman.»

Ammo bu javob uning najotkorini qoniqtirmaydi. Qulog’idagi ovoz buyruqni takrorlaydi:

«Qani!»

U boshini koʻtarib, oʻzi uchun tayyorlangan qiyalikni koʻradi. Unga yopishib oladi va harakatini davom ettiradi. Ovoz yana yangraydi:

"Ishoning, sizga ilgaklar kerak emas. Bu yerda oson koʻtarilish bor"

«Bilaman, - deb javob beradi u, - lekin ular yaxshi boʻlsin.»

Charchoq uning tanasini toʻldirib, aniq fikrlashni qiyinlashtiradi. Uning yagona maqsadi cho’qqiga chiqish. U charchoq va og’riqlarni e’tiborsiz qoldirib, oldinga siljishni davom ettiradi. Maydonga atigi bir metr qolganda, chiqindilar tugaydi, faqat tor bo’shliqlar qoldiriladi. Ovoz yana:

«Ishoning, siz buni ilgaksiz ham qila olasiz.»

«Bilaman, lekin tavakkal qilishni xohlamayman», - deb javob beradi u.

Lekin u ishongan ilgak uni oyogʻi ostidan sirgʻalib oldi. U biror narsaga yopishib olishga harakat qiladi, lekin behuda. Bu safar u ushlab tura olmaydi va yiqiladi. Lekin oxirgi daqiqada uni tutib, yiqilishning oldini oladi. U quyidagilarni tan oladi:

«Bilaman, sinishimga yo’l qo’ymaysan.»

Ertasi kuni ertalab uyg’onib, u kuch - quvvat va shijoatni his qiladi. Uning atrofida olov chayqalib, qozonda bug’doy qaynaydi. U pastga qarab, qoya etagidagi yashil daraxtlar dengizini koʻrdi. U bugun muvaffaqiyatga erishishini biladi. U ilgaklarni olib, koʻtarila boshlaydi. Bu safar u qutqaruvchisi uni kutayotganini biladigan maydonga yetib boradi.

«Bu yerda ekaningni bilaman!» - deb baqiradi u.

«Nima uchun?» - deb javob beradi ovoz.

«Aniq bilish uchun!»

«Ishoning, men bu yerdaman.»

Shu payt u tanish tovushni eshitadi va tosh uning ustiga tusha boshlaydi. Lekin ovoz uni tinchlantiradi:

"U senga tegmaydi. Ishonch"

U keyingi maydonchaga qarab jilmayadi.

U jilmayib, keyingi maydonga yaqinlashib, oʻz kuchiga ishonch va doimo oʻzi bilan birga boʻlgan ovozga ishonch hosil qiladi. Yuqoriga ko’tarilayotganda, u har bir qiyinchilik va har bir to’siq - bu o’zini yaxshiroq bilish, qo’rquvni yengish va ichki kuchini mustahkamlash uchun imkoniyat ekanligini tushunadi.

U yuqoriga koʻtarilayotganda, tuman tarqalib ketayotganini sezadi. Uning charchagani va ogʻrigʻi, oʻz maqsadiga erishganda, gʻurur va mamnuniyat tuygʻusiga yoʻl ochadi.

Yuqorida esa, uning najotkori boshqa birov emas, balki o’z irodasi va o’ziga bo’lgan ishonchi ekanligini payqaydi. Doimo u bilan birga boʻlgan bu ovoz uni eng qiyin damlarda qoʻllab - quvvatlab, uning kuchi va toʻsiqlarni yengish qobiliyatini eslatdi.

Tog’dan tushgach, u o’zini yangilangan va mustahkamlangan, uni kutayotgan yangi qiyinchilik va sarguzashtlarga tayyor his etadi. Uning ichki muloqoti yanada kuchayib, o’ziga bo’lgan ishonchi barbod bo’lmoqda va yo’ldagi har bir qadam yangi cho’qqilar va yutuqlar sari qadamdir.

Shunday qilib, uning tarixi inson ruhi kuchi, oʻziga ishonish va muvaffaqiyat va oʻzini anglash yoʻlida duch kelishi mumkin boʻlgan har qanday qiyinchiliklarni yengish qobiliyati ramziga aylanadi.

Choʻqqiga chiqayotganda, toqqa chiquvchi har bir qadam uni nishonga yaqinlashtirayotganini sezadi. Tanglik va charchoq nihoyat eng yuqori cho’qqiga chiqqanda g’alaba eyforiyasi bilan almashtiriladi. U qoya chetida to’xtab, erkinlikka chaqirayotgan shamolni sezadi va pastga, ufqgacha cho’zilgan yashil tepaliklar va tog’larga qaraydi.

Bu balandlikda u tabiat kuchiga bo’ysunib, balki uni yengib, o’zini ahamiyatsiz va qudratli his qiladi. Uning qalbi bu ulugʻvorlikni boshdan kechirgani uchun minnatdorchilikka toʻla va u yangi qiyinchiliklar va sarguzashtlarga tayyor holda qayta-qayta qaytishga vaʼda beradi.

Toqqa tushayotgan chavandoz oʻzini yangilangan va mustahkamlangan his qiladi. Uning ichki ovozi har qachongidan ham kuchliroq boʻlib, oʻzingizga ishonsangiz va irodangiz boʻlsa, hech narsa mumkin emasligini eslatadi. Uning hikoyasi, qayg’u yoki hayotda bo’lsin, o’z chegaralarini bosib o’tishni va eng yuqori cho’qqilarga erishishni orzu qilganlar uchun ilhom bo’ladi.

Pastga tushayotganda, toqqa chiquvchi o’tgan yo’lni anglash va o’z qo’rquvini yengish uchun ichki tinchlikni his qiladi. U har qadamdan bahramand boʻlib, toza togʻ havosini nafas oladi va tabiatning goʻzalligiga qoyil qoladi.

Har bir toshda va har bir oʻsimlikda u oʻzining choʻqqilarga intilishini aks ettiradi. U haqiqiy kuch nafaqat tashqi toʻsiqlarni, balki oʻz shubha va qoʻrquvlarini ham yengishdir.

U togʻ etagiga yetib borganida, yuzida jilmayib, yoʻliga qaraydi. Bu uzoq va qiyin yo’l edi, lekin har bir daqiqa yuz edi. U oʻz maqsadiga erishganidan mamnun va faxrlanganini his qiladi.

Yerga tushgach, bu gʻalaba yangi sayohatning boshlanishi ekanini tushunadi. U yangi qiyinchilik va sarguzashtlarga tayyor. Uning hikoyasi buyuk yutuqlarni orzu qilgan va o’ziga qarshi chiqishga tayyor bo’lgan har bir kishi uchun ilhom bo’ladi.

Uning ichida hech qachon oʻchmaydigan olov yonayotganini bilgan holda, toqqa koʻtariluvchi togʻdan chiqib ketadi. U yangi ufqlar va yangi yutuqlar izlab, qayta-qayta choʻqqilarga chiqishga tayyor.

Toqqa chiquvchining oyog’i ostida yo’l pastga cho’zilib, tog’li hududda siljiydi. U har bir qadam atrof-muhit bilan uyg’unlik bilan birga bo’layotganini his qiladi, go’yo uning har bir qadami tog’cho’qqilaridagi qiyinchiliklarga javobdir. Havoda tazelik va erkinlik hidi yuragini quvonch va xotirjamlik bilan toʻldiradi.

Qolaversa, uning asosiy lageri, sayohatini boshlagan joyi koʻrinib turibdi. Har qadamda unga uy tuyg’usi qaytadi, lekin uning qalbida sarguzasht va yangi balandlikka intilish alangasi qoladi.

Lagerga yetib borgach, toqqa chiquvchilar sarguzasht yoʻldoshlarining salomini his qilishadi. Ular oʻzlarining jasoratlari haqidagi taassurotlari bilan oʻrtoqlashib, gʻalaba quvonchi va togʻlar qudratiga boʻlgan hurmatni baham koʻrishadi. Ular birgalikda barcha qiyinchiliklarni yengishga yordam bergan birlik va doʻstlik kuchini his qilishadi.

Kechqurun, yongʻin yonida oʻtirib, toqqa chiquvchi yoʻlini va uni nima kutayotgani haqida mulohaza yuritadi. U togʻlarga oʻzlari va oʻz imkoniyatlari haqida oʻrgatganlari uchun minnatdorchilik bildiradi. Uning qalbi ilhom va yangi sarguzashtlarga chanqoq va u hech narsa uni cho’qqilarga chiqishda to’xtata olmasligini biladi.

Uning hikoyasi endigina boshlanayotganini va unga imkoniyatlar va sarguzashtlar dunyosi ochilganini bilgan holda, toqqa chiquvchi tabassum qiladi. Qalbida yangi maqsad va orzular bilan u ertangi kunning qiyinchiliklarini qabul qilib, aql bovar qilmaydigan sayohatini davom ettirishga tayyor holda uxlaydi.

30.04.2024

---