Ёфтан

Оё вай (2016)

Дар ояндаи на он қадар дур, дар ҷаҳоне, ки технология дар ҳаёти ҳамарӯза нақши торафт назаррасро мебозад, Сэм, нависандаи бекас, ҳангоми ба даст овардани системаи хеле оқилонаи амалиётӣ, ки зеҳни сунъӣ дорад ва "ном дорад" ба воқеияти нав афтод. Вай. "Дар аввал, онҳо муоширати оддиро оғоз мекунанд, аммо вақте ки муносибати онҳо наздиктар мешавад, Сэм ба системаи амалиётии худ ошиқ мешавад, ки дар навбати худ ба ҳамдигарфаҳмӣ оғоз мекунад.

Тавассути интерфейси овозии "Вай" (овози Скарлетт Йоханссон), Сэм ба кашф кардани уфуқҳои нави ҳаёти худ шурӯъ мекунад, эҳсосоти шодмонӣ, ногаҳонӣ ва дардоварро, ки ӯ дер боз фаромӯш кардааст, эҳсос мекунад. Аммо, вақте ки муносибати онҳо амиқтар мешавад, Сэм аз мушкилиҳои чунин робитаҳои ҳассос огоҳ мешавад ва ба савол дучор мешавад: оё зеҳни сунъӣ муносибатҳои воқеии инсониро иваз карда метавонад?

Дар ҳоле ки "Вай" торафт эҳсосотӣ ва мустақил мегардад, Сэм ба муноқишаи дохилӣ байни эҳсосоти ӯ нисбати ӯ ва зарурати пайдо кардани маъно дар ҷаҳони воқеӣ ва муносибатҳои воқеии инсонӣ дучор мешавад. Филм мавзӯъҳои вобастагии муосири технологӣ, танҳоӣ дар асри рақамӣ ва ҷустуҷӯи абадии маънои ҳаётро меомӯзад.

Мавзӯъҳо:

- Зеҳни сунъӣ ва муносибатҳои инсонӣ: Филм назари амиқро дар бораи ҳамкориҳои зеҳни инсонӣ ва сунъӣ ва инчунин саволҳо дар бораи табиати воқеии муносибатҳои инсонӣ пешниҳод мекунад.

- Танҳоӣ ва вобастагии технологӣ: Он мушкилоти танҳоиро дар асри гиперсоциализатсия тавассути технология ва пайвастагиҳои виртуалӣ ба миён меорад.

- Ҷустуҷӯи маъно: Филм мекӯшад, ки ба саволи абадии маънои ҳаёт, вақте технология ба як ҷузъи ҷудонашавандаи мавҷудияти мо табдил меёбад, посух ёбад.

Коргардон: Филми "Вай" таҳти роҳбарии як коргардони барҷаста таҳия шудааст, ки тавонист мавзӯъҳои мураккаби эҳсосотӣ ва фалсафиро дар экран инъикос кунад.

Хулоса:

"Вай" кори кинематографист, ки шуморо дар бораи табиати мавҷудияти инсон ва ҳамкорӣ бо технология водор мекунад. Ин филмест, ки тамошобинонро водор мекунад, ки дар бораи ҳаёт ва муносибатҳои худ дар асри рақамӣ саволҳо диҳанд.

Муҳтарам истифодабарандагон, мо ба таваҷҷӯҳи шумо ба мундариҷаи сомонаамон арҷ мегузорем. Лутфан таваҷҷӯҳ намоед, ки мундариҷаи видеоӣ дар айни ҳол бе иҷозати ҳуқуқдор барои боргирӣ дастрас нест. Аммо барои осонии шумо китобҳои рақамӣ ва аудио дастрасанд, ки метавонед онҳоро боргирӣ кунед ва лаззат баред.