Китоби наврасон

Китоб барои кӯдакон як намуди махсуси адабиёти бачагона мебошад, ки барои хонандагони хурдтарин аз таваллуд то се то чор сол сохта шудааст. Чунин нашрияҳо хусусиятҳои инкишофи кӯдакро ба инобат гирифта, хонишро осон, шавқовар ва муфид мегардонанд.

Хусусиятҳои асосии китобҳо барои кӯдакон:

Соддагии матн - калимаҳои кӯтоҳ, қофия ва такрор ба инкишофи нутқ мусоидат мекунад.
Тасвирҳои равшан - тасвирҳо назар ба матн фазои бештаре мегиранд, то кӯдакро дарк кардани иттилоот осон кунад.
Шакл ва мавод - саҳифаҳои картон, китобҳои бозича, китобҳо бо тирезаҳо ва унсурҳои мулоим.
Интерактивӣ - тугмаҳои садоӣ, часпакҳо ё вазифаҳо хонишро ба бозӣ табдил медиҳанд.

Мавзӯъҳои китобҳо барои кӯдакон:

шиносоӣ бо ҳайвонот ва табиат,
калимаҳои аввал ва хол,
афсонаҳо ва ҳикояҳои оддӣ дар бораи дӯстӣ ва оила,
китобҳо дар бораи ҳаёти ҳаррӯзаи кӯдак (бозиҳо, хӯрокворӣ, сайругашт).

Манфиатҳои китобҳо барои кӯдакон:

нутқ ва хотираро инкишоф диҳед,
тасаввуротро ташкил диҳед,
ҳамдардӣ ва фаҳмиши эҳсосотро таълим диҳед,
тавассути хониши муштарак байни кӯдак ва падару модар робитаи мустаҳкам эҷод кунед.

Ҳамин тариқ, китоби наврас на танҳо воситаи вақтхушӣ, балки воситаи муҳими рушди барвақт мебошад. Он ба кӯдак кӯмак мекунад, ки ҷаҳони калимаҳо, тасвирҳо ва эҳсосотро ба таври дастрас ва шавқовар кашф кунад.

Шумо мехоҳед, ки ман рӯйхати беҳтарин китобҳои муосирро барои кӯдакон тартиб диҳам, ки онро терапевтҳо ва муаллимон тавсия медиҳанд?

Ёфтан: Китоби наврасон