Ёфтан

Хотираи саёҳат ҳамчун илҳоми сафар

Аз сафҳаҳои ин ёддошти ғамангез саёҳати ҷолибе гиред, ки он на танҳо ба шумо дар бораи саёҳатҳои гузашта нақл мекунад, балки сафари навбатии шуморо низ илҳом мебахшад.

Муаллифони ин ёддошт таҷрибаҳо ва саёҳатҳои шахсии худро мубодила намуда, моро бо ҳикояҳои худ дар бораи дучор шудан бо уфуқҳои номаълум ва кашфи уфуқҳои нав илҳом мебахшанд. Ҳикояҳои онҳо дар бораи саёҳати ҷаҳонӣ манзараҳои аҷиб, саёҳатҳои ҳаяҷонбахш ва таҷрибаҳои беназири фарҳангиро нишон медиҳанд.

Бо ҳар як саҳифа, шумо худро дар ҷаҳони имконот ва саёҳатҳо ғарқ мекунед. Ин ёддошт на танҳо дар бораи сафарҳои гузашта ба мо нақл мекунад, балки моро ба кашфиётҳои худ бармеангезад. Онҳо моро водор мекунанд, ки аз ҷойҳои шинос берун равем ва уфуқҳои навро кашф кунем, ки ба экспедитсияҳои далер ва қадамҳои оддӣ илҳом бахшем.

Хотираи сайёҳӣ ҳамчун илҳоми саёҳат на танҳо китобҳо дар бораи саёҳатҳои гузашта, балки манбаи илҳом ва ҳавасмандӣ барои кашфиётҳо ва таҳқиқоти нав мебошад. Онҳо моро ба сафари ҷолиб ба ҷаҳони саёҳат ва имконият даъват мекунанд, ки диди моро дар бораи ҷаҳон тағйир диҳад ва зиндагии моро боз ҳам ҷолибтар ва ҷолибтар кунад.