Ёфтан

Афсонаҳои саёҳатӣ

Ҳикояҳо дар бораи саёҳатҳо хонандагонро даъват мекунанд, ки ба ҷаҳони аҷиб бираванд ва дар якҷоягӣ бо қаҳрамонон ганҷҳо ҷустуҷӯ кунанд, ҳалҳоро ҳал кунанд ва монеаҳоро паси сар кунанд. Дар ин маҷмӯаи китобҳо, ҳар як ҳикоя як имкониятест, ки худро дар ҷаҳони саёҳатҳои хатарнок ва кашфиётҳои ҳаяҷонбахш ғарқ кунед.

Аз сафарҳои ҳаяҷонбахши ҷангал то таҳқиқи хатарноки харобаҳои пурасрор, ҳикояҳои саёҳатӣ ба хонандагон имконият медиҳанд, ки дунёеро таҷриба кунанд, ки дар он ҳар як печутоби сюжет кашфиётҳо ва ҳаяҷонҳои нав меорад.

Асарҳои муаллифони гуногун, ки барои сюжетҳои ҷолиб ва саёҳатҳои бебаҳояшон махсус интихоб шудаанд, моро дар бораи имкониятҳои беохир ва истисмори хатарнок орзу мекунанд.

Хондани ҳикояҳои саёҳатӣ на танҳо як роҳи шавқовар аст, балки имкони ворид шудан ба рӯҳияи саёҳатчиён ва кашфиётчиён мебошад. Ин китобҳо ба мо дар бораи хоҳиши бузурги инсон донистан ва омӯхтани ҷаҳони атрофи моро хотиррасон мекунанд.